آقاگلزاده، فردوس و داوری،حسین (1393)، «جهانیشدن و گسترش زبان انگلیسی، ضرورتها و الزامات بهرهگیری از رویکرد انتقادی در مواجهه با زبان انگلیسی در ایران»، راهبرد فرهنگ، شمارۀ 25، صفحات 179 تا 203.
حافظیان، محسن (1395)، «متن اجتماعی و آموزش زبانها»، پژوهشنامۀ انتقادی متون و برنامههای علوم انسانی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، سال شانزدهم، شمارۀ اول، فروردین و اردیبهشت، صفحات 5 تا 26.
ساجدی، طهمورث (1391)، «بررسی و نقد کتاب دستورزبان فرانسه»، پژوهشنامۀ انتقادی متون و برنامههای علوم انسانی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، سال دوازدهم، شمارۀ اول، بهار و تابستان، صفحات 35 تا 44.
میردهقان، مهینناز و همکاران (1395)، چارچوب مرجع آموزش زبان فارسی به غیرفارسیزبانان، تهران: نشر خاموش.
میرزایی، عزیزالله و طاهری، فرزانه (1394)، «بررسی و نقد کتاب انگلیسی هفتم از منظر مهارت دستوری: ارزیابی یک تغییر»، پژوهشنامۀ انتقادی متون و برنامههای علوم انسانی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، سال پانزدهم، شمارۀ سوم، صفحات 197 تا 214.
Council of Europe (2001), Common European Framework of Reference for Languages: Learning, Teaching, Assessment, Cambridge: Cambridge University Press.
Davadri, Hossein & Aghagolzadeh, Ferdows (2015), “To Teach or not to Teach? Still an Open Question for the Iranian Education System”, English Language Teaching in the Islamic Republic of Iran, Innovations, Trends and Challenges, edited by Chris Kennedy, London: British Council.